تاریخچه درخت کریسمس

از دیرباز درختانی که در طول زمستان، سبز و با نشاط باقی می ماندند برای مردم اهمیت زیادی داشتند. گفته می شود که در دوران باستان شاخه هایی از این درخت ها را روی در و پنجره های خانه ها وصل می کردند تا طراوت و سرزندگی آن ها وارد زندگی مردم شود. به همین خاطر است که در تصاویر قدیمی شاهدیم که گاهی درخت کریسمس به صورت وارونه از سقف آویزان می شد و حتا آن ها را با زنجیر میانه اتاق ها آویزان می کردند تا به عنوان لوستر عمل کند. به مرور زمان در برخی از کشورها این اعتقاد رواج یافت که وجود شاخه و برگ های سبز در طول زمستان شیاطین و جادوهای پلید را دور می کند بنابراین شاخه و برگ و درختان سرسبزی چون صنوبر، سرو، کاج و… جایگاه بالاتری در بین مردم به دست آورند.
در طول تاریخ درختان سبزِ زمستانی، معانی مختلفی برای خود به دست آوردند مثلا آن ها را نمادی برای زندگی همیشگی به همراه خداوند دانستند یا گاهی فقط به جنبه تزیینی آن توجه کردند. هنوز هم به صورت دقیق مشخص نیست که استفاده از درخت کریسمس از چه تاریخی رواج یافت؛ اما منابع معتبر تاریخی در حدود 1000 سال پیش را عنوان می کنند. به احتمال زیاد اولین بار در بریتانیا از درخت کریسمس استفاده شد؛ برخی منابع هم آلمان یا جمهوری لتونی را به عنوان زادگاه درخت کریسمس معرفی کرده اند.
جالب است بدانید که برخی از تاریخ شناسان بر این عقیده اند که از حدود 1600 سال پیش درخت کریسمس گرامی داشته می شد؛ اما ارتباطی به دین میسحیت نداشت و مربوط به مصریان باستان، چینی ها و یا عبرانیان (1) بوده است. حتا شواهدی به دست آمده که بت پرستانی ساکن در اسکاندیناوی از درخت های سرو در طول زمستان استفاده می کردند پس این امکان نیز وجود دارد که درخت کریسمس از ادیان دیگر وارد مسیحیت شده باشد. در چند کتاب تاریخی نیز آمده که در قرون وسطی از درختی استفاده می شد که با نام “درخت بهشت” معروف بوده است.