علت انتخاب درختان همیشه سبز برای کریسمس

استفاده از این درخت های همیشه سبز، سمبل یک زندگی جاودانه هستند و از مراسم باستانیِ مصری ها و چینی ها به یادگار رسیده است.
قبل از ظهور مسیحیت، گیاهان و درختان همیشه سبز برای مردم معنای ویژه ای داشتند و مردم خانه شان را با درختان صنوبر و کاج زینت داده و شاخه های همیشه سبز بر در و پنجره خانه هایشان می آویختند زیرا اعتقاد داشتند گیاهان همیشه سبز روح شرارت، بدی و بیماری را از زندگی شان دور می کند.
شاخه های همیشه سبز به مردم نیمکره شمالی که خورشید را خدایی می دانستند یادآوری می کرد که دوباره تابستان بازمی گردد و خورشید دوباره قوی می شود.
مسیحیان این درختان را نماد زندگی همیشگی با خدا می دانستند و درخت کریسمس برای آنان سمبولی از روح زنده حضرت مسیح است. مصریان در جشن انقلاب زمستانی (کوتاهترین روز و بلندترین شب هر سال) شاخه های سبز رنگ نخل را به نشانه «پیروزی زندگی به مرگ» به خانه های شان می بردند و مردم روم از درختان صنوبر برای تزیین نیایش گاه های خود استفاده می کردند.